Spor için köyden şehre göç eden ve milli sporcu olmayı başarıp bu yıl Dubai'de düzenlenen dünya kupası yarışlarına katılan Sinankılı, ''5 yıl boyunca köye gidip geldim. Ama bu sporu bırakmadım. İnatla 'Bu işi yapacağım' dedim. En sonunda bu yıl köyden şehre taşındım. Bu süreçte en büyük destekçim eşim oldu. Hatta sağ kolum oldu da diyebilirim. Hem silah atışlarımda hem de hayatımda bana yardımcı oluyor.
Milli takım forması giyebilmek bile çok büyük bir gurur" dedi.
Yenipınar köyünde oturan Tayyar Sinankılı, 6 yıl önce İŞKUR'un bedensel engellilere iş imkanı sağlamak için açtığı bilgisayar destekleme kursuna katıldı. Sinankılı, kursta çizimle ilgili ders işlendiği sırada tüfek resmi çizdi. Kursa katılan milli atıcı sporcusu Erhan Coşkuner, Sinankılı'ya atıcılık sporu yapmasını tavsiye etti. Tavsiye üzerine Sinankılı da atıcılık sporuna başladı. Antrenmanlara 35 kilometre uzaklıktaki köyünden eşi Emine veya köyden şehre gelen arkadaşlarıyla birlikte gelen Sinankılı, bu yıl milli formayı giyip, Dubai'de düzenlenen Dünya Kupası'nda 4'üncü oldu.
BIÇAKLA TELE DOKUNDU KOLUNU KAYBETTİ
Sağ kolunu 6 yaşında iken kaybettiğini hatırlatan Sınankılı, ''6 yaşındayken rüzgardan dolayı yüksek gerilim hattı, elektrik kablolarını yere düşürdü. Bende bilmeden bıçakla tele dokundum ve kolum yandı. O dönemde hastanedekiler sağlam damar bulamayınca kolumu kesmek zorunda kalmışlar'' dedi.
"EŞİM BENİM SAĞ KOLUM OLDU"
Yüzde 60 engelli raporu bulunan Sinankılı, ''Spora başlama hikayem ise İŞKUR bize iş imkanı sağlamak amacıyla bilgisayar destekli bir programda çizim kursu vermişti. Milli sporcumuz Erhan Coşkuner de kursta silah çizdiğimi gördükten sonra beni atıcılık sporuyla tanıştırdı. Benim de tüfeklere karşı bir ilgim vardı. Bunun sonucunda çalışmalara başladım. Yenipınar köyü merkeze 35 kilometre uzaklıkta ve buraya eşimle minibüsle gelip gidiyorduk. Bazen de arkadaşlarım getiriyordu. 5 yıl boyunca bu şekilde köye gidip geldim. Ama bu sporu bırakmadım. İnatla 'Bu işi yapacağım' dedim. En sonunda bu yıl köyden şehre taşındım. Bu süreçte en büyük destekçim eşim oldu. Hatta eşim, benim sağ kolum oldu da diyebilirim. Hem silah atışlarımda, hem de hayatımda bana yardımcı oluyor. Buraya beraber gelerek 2 saat boyunca çalışıyoruz. 2021 yılında gerçekleşen Dubai'deki kupaya Aksaray'dan dört sporcuyla birlikte gittik. Orada şehrimizi tanıttık. Milli takım forması giyebilmek bile çok büyük bir gurur" diye konuşu.
Bugüne kadar engelli maaşıyla geçimini sağladığını hatırlatan Sinankılı, ''Benim yüzde 60 engelli raporum var. Bu nedenle de devlet bana 600 TL, eşim ise bana baktığı için bin 800 TL bakım ücreti alıyordu. Toplamda 2 bin 400 TL bir gelirle hayatımızı bir şekilde idare ettiriyorduk. Şimdi ise raporum hafif engelliye dönüştü. Bu nedenle de bu iki maaşımız da kesildi. Şu anda aile olarak zor durumdayız. Valimizden bu konuda destek bekliyoruz" şeklinde konuştu.
"EŞİMİN TÜFEĞİNİ TUTUYORUM"
Eşine sürekli yardımcı olduğunu belirten Emine Sinankılı ise, ''Eşime yardımcı olmak için buraya geliyorum. Spor kıyafetini giydiriyor, tüfeğini getiriyor, mermilerini de tek tek yerleştiriyorum. Eşimin milli takıma seçilmesi bizleri çok mutlu etti. İnşallah orada başarılı olur ve biz de bu emeklerimizin karşılığını alırız" açıklamasında bulundu.
İhbar Hattı
02163544455
